معرفی دارو
لیگزافرت® چیست؟
این محصول حاوی دارویی به نام «سترورلیکس استات» است. این دارو باعث مهار آزادسازی تخمک از تخمدان (تخمک‌گذاری) در طول چرخه قاعدگی می‌شود. لیگزافرت® متعلق به گروهی از داروها به‌نام «ضد هورمون‌های آزادکننده گونادوتروپین» است.
نحوه عملکرد لیگزافرت®
لیگزافرت® نوعی هورمون طبیعی در بدن را به‌نام هورمون آزادکننده هورمون لوتئین‌کننده (LHRH) مسدود می‌کند.
LHRH هورمون دیگری به‌نام هورمون لوتئین‌کننده (LH) را کنترل می‌کند.
LH تخمک‌گذاری را در طول چرخه قاعدگی تحریک می‌کند. این بدان معنی است که لیگزافرت® زنجیره رویدادهایی را که منجر به رهاسازی تخمک از تخمدان می‌شود، متوقف می‌کند. هنگامی‌که تخمک‌ها آماده جمع‌آوری شود، داروی دیگری تجویز می‌شود که تخمک‌ها را آزاد می‌کند (القای تخمک‌گذاری).
موارد منع مصرف
چه افرادی نباید از لیگزافرت® استفاده کنند؟
از لیگزافرت® استفاده نکنید؛ اگر:
• به سترورلیکس یا هرکدام از اجزای سازنده این دارو (مانیتول) حساسیت دارید.
• به داروهای مشابه لیگزافرت® (هر هورمون پپتیدی دیگر) حساسیت دارید.
• باردار یا شیرده هستید.
• بیماری کلیوی شدید دارید.
• نارسایی متوسط تا شدید کبدی دارید.
• نارسایی متوسط کلیوی دارید.
اگر هریک از موارد فوق در مورد شما صدق می‌کند، از لیگزافرت® استفاده نکنید. اگر مطمئن نیستید، قبل از استفاده از این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
نکات مهم
هشدارها و احتیاط‌ها
درصورتی‌که آلرژی فعال دارید یا در گذشته آلرژی داشتید، قبل از استفاده از لیگزافرت® به پزشک خود اطلاع دهید. استفاده از این دارو در افراد دارای آلرژی شدید توصیه نمی‌شود.
- سندرم تحریک بیشازحد تخمدان (OHSS)
لیگزافرت® همراه با داروهای دیگر استفاده می‌شود تا برای آزادسازی تخمک‌های بیشتر، تخمدان‌های شما را تحریک کند. در طول مصرف یا پس از مصرف این داروها، ممکن است به OHSS مبتلا شوید. این زمانی است که فولیکول‌های شما بیشازحد رشد می‌کنند و به کیست‌های بزرگ تبدیل می‌شوند.
استفاده از لیگزافرت® در بیش از یک سیکل
تجربه استفاده از لیگزافرت® در بیش از یک سیکل اندک است. در صورت نیاز به مصرف لیگزافرت® در بیش از یک دوره، پزشک باید با دقت، مزایا و خطرات آن را برای شما بررسی کند.
شیوع ناهنجاری‌های مادرزادی پس از استفاده از روش‌های کمک‌باروری (ART) با یا بدون آنتاگونیست‌های GnRH (هورمون آزادکننده گونادوتروپین) ممکن است کمی بیشتر از بارداری‌های طبیعی باشد، اگرچه مشخص نیست این رخداد در زمینه عوامل ناباروری فرد است یا روش‌های ART. داده‌های محدود از مطالعات پیگیری بالینی در 316 نوزاد از زنانی که سترورلیکس برای درمان‌های ناباروری مصرف کردند، نشان داد سترورلیکس خطر ناهنجاری‌های مادرزادی را افزایش نمی‌دهد.
اگر بیماری کبدی دارید، قبل از استفاده از لیگزافرت® به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف لیگزافرت® در بیماران مبتلا به بیماری کبدی بررسی نشده است.
اگر بیماری کلیوی دارید، قبل از استفاده از لیگزافرت® به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف لیگزافرت® در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی بررسی نشده است. لیگزافرت® در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیوی منع مصرف دارد.
کودکان و نوجوانان
لیگزافرت® جایگاهی برای استفاده در کودکان و نوجوانان ندارد.
بارداری و شیردهی
اگر باردار هستید، فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید یا در دوران شیردهی هستید، از لیگزافرت® استفاده نکنید. پیش از مصرف هر دارویی با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
سایر داروها و لیگزافرت®
پزشک خود را از تمامی داروهایی که اخیراً استفاده کرده‌اید، در حال حاضر استفاده می‌کنید یا ممکن است در آینده استفاده کنید، مطلع سازید.
رانندگی و استفاده از ماشین‌آلات
به نظر نمی‌رسد که لیگزافرت® بر توانایی شما در رانندگی و کار با ماشین‌آلات تأثیر داشته باشد.
اگر بیش از مقدار مجاز لیگزافرت® مصرف کردید:
اگر به‌طور تصادفی بیش از حد مجاز این دارو را تزریق کنید، تأثیرات سوئی انتظار نمی‌رود. اثر دارو برای مدت طولانی‌تری باقی خواهد ماند. معمولاً به اقدام خاصی نیاز نیست.
اگر فراموش کردید از لیگزافرت® استفاده کنید:
• اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری، آن را تزریق و با پزشک خود صحبت کنید.
• برای جبران دوز فراموش‌شده، دو برابر تزریق نکنید.
نحوه مصرف لیگزافرت®
• هر جعبه لیگزافرت®، حاوی 2 ویال استریل به صورت پودر سفید لیوفیلیزه بوده و هر ویال حاوی 250 میکروگرم سترورلیکس است که پیش از تزریق، نیاز به آماده‌سازی دارد.
• پزشک شما باید بر اولین تزریق شما نظارت داشته باشد. پـس از دریافت آموزش‌هـای لازم برای آماده‌سازی و تزریق دارو، می‌توانیـد بـا تأییـد پزشـک معالـج، خودتـان تزریـق را انجـام دهیـد.
• در صـورت وجـود هرگونـه ابهـام یـا سـؤال درباره نحـوه تزریـق بـا پزشـک یا پرسـتار خـود مشـورت کنید. مهم اسـت تـا زمانی کـه توسـط پزشـک یـا پرسـتار در زمینه نحـوه تزریـق آمـوزش ندیده‌اید، از انجام تزریق به خودتان خودداری کنید.
• این دارو فقط برای تزریق در زیر پوست شکم (زیر جلدی) است.
• تزریق ترجیحاً باید در اطراف ناف (با فاصله حدود 5 سانتی‌متری از ناف) انجام شود.
• به منظور کاهش سوزش و تحریک پوست محل تزریق، هر روز قسمت متفاوتی از شکم خود را انتخاب کنید.
میزان مصرف لیگزافرت®
• همیشه این دارو را دقیقاً طبق تجویز پزشک استفاده کنید. اگر مطمئن نیستید، با پزشک خود مشورت کنید.
• درمان شما با مصرف داروی دیگری در روز اول چرخه شروع، و سپس چند روز بعد، مصرف لیگزافرت® آغاز می‌شود.
• 25/0 میلی‌گرم (یک ویال) از لیگزافرت® به‌صورت یک بار در روز، در صبح یا عصر روز پنجم، یا صبح روز ششم تحریک تخمدانی تجویز می‌شود.
• بهتر است دارو را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید و بین هر دوز، 24 ساعت فاصله باشد.
• درمان با دوز ذکرشده (25/0 میلی‌گرم روزی یک‌بار) تا روز تحریک تخمک‌گذاری ادامه می‌یابد.
عوارض
داروی لیگزافرت® چه عوارضی دارد؟
مانند همه داروها، این دارو نیز ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشد، اگرچه همه افراد دچار عوارض جانبی نمی‌شوند.
• واکنش‌های آلرژیک:
پوست گرم و قرمز، خارش (اغلب در کشاله ران یا زیر بغل)، قرمزی، خارش، نواحی برجسته (کهیر)، آبریزش بینی، نبض سریع یا نامنظم، تورم زبان و گلو، عطسه، خس‌خس سینه، مشکل جدی در تنفس یا سرگیجه.
ممکن است واکنش آلرژیک جدی تهدیدکننده حیات مرتبط با این دارو داشته باشید که این عارضه رایج نیست.
در صورت مشاهده هریک از عوارض جانبی ذکرشده، مصرف لیگزافرت®را متوقف کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
• سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS):
این سندرم ممکن است به‌دلیل مصرف داروهای دیگری باشد که برای تحریک تخمدان‌ها استفاده می‌کنید.
درد زیر شکم همراه با احساس تهوع یا استفراغ ممکن است از علائم OHSS باشد. ممکن است نشان‌دهنده واکنش بیش از حد تخمدان‌ها به درمان و ایجاد کیست‌های بزرگ تخمدان باشد. این رویداد شایع است.
علائم OHSS شدید عبارت‌اند از: بزرگ شدن تخمدان‌ها، کاهش حجم ادرار، افزایش وزن، مشکل در تنفس، وجود مایع در شکم یا قفسه سینه. این رویداد شایع نیست.
در صورت مشاهده هریک از عوارض جانبی ذکرشده، مصرف دارو را متوقف کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
سایر عوارض جانبی
شایع (ممکن است از هر 10 خانم، 1 نفر تحت تأثیر قرار گیرد):
• ممکن است تحریک پوستی خفیف و کوتاه‌مدت مانند قرمزی، خارش یا تورم در محل تزریق ایجاد شود.